O ceo das reixas

Non vibrei con esta lectura, non se convertirá nesas das que te lembrarás, pero si é desas necesarias rescatar, pois a temática permitenos reflexionar sobre o modelo penitenciario. Eli o trae a coalición en setenta e cinco páxinas, co realismo maxico como bandeira.

As protagonistas desta breve historia son Noelia e Fina, dúas mulleres distantes temporalmente, sen nada en común, mais bastante próximas a nivel emocional. Ambas se atopan no módulo de respeto do cárcere tras un suceso na cela do lado.
Noelia conta con certo privilexio, a cambio de ser a chiva expiatoria da xerencia da penitenciaría, informando en todo momento sobre cada paso de Fina. 

O primeiro que se pregunta unha é : Como unha muller como Noelia, con boa posición económica e profesional pode acabar no cárcere? Como unha muller maior coma Fina pode estar pechada entre barreiras? Que fixeron para acabar aí?

Ben é certo que esto cumple exactamente os estereotipos e prexuízos sobre persoas en situación de privación de liberdade. Ríos consegue que poñamos o foco na invisibilización destas mulleres. de como a cadea non é mais ca un contexto xerado para reproducir a orde social, e controlar in situ á poboación. Que a reinserción é unha nube, e que os módulos de respeto son un espellismo de privilexio.
As consecuencias na saúde mental do cautiverio, a infantilización e instrumentalización para manter a xerarquía social tamén son aspectos que sufren as protagonistas desta historia.