InicioMis librosAñadir libros
Descubrir
LibrosAutoresLectoresCríticasCitasListasTest
>

Crítica de Beavazquez_


Beavazquez_
14 September 2023
[GAL] Creo que se algo compartimos sen ningunha dúbida a miña avoa e eu e a nosa fascinación pola escrita de Julia Navarro. Inicieime na súa obra alá polo 2010 con Dime quién soy e lembro a miña obsesión naquel momento por dedicarlle calquera minuto que tivese libre a esa historia. Xa van uns cantos libros máis dende aquela, pero a verdade é que agora facía anos que non sacaba tempo para lerme un dos seus "ladrillos".
Tú no matarás fálanos da guerra, de vinganza, culpa, aspiracións e amor. Comeza en plena posguerra española e vai avanzando no tempo ata que remata o franquismo. Aínda que a ubicación principal vai mudando ao longo da trama, teremos o estado español sempre de telón de fondo, posto que é a terra natal das personaxes protagonistas: Fernando, Catalina e Eulogio.
Recoñezo que, a pesar de que me gustou (se non non houbese lido as case 1000 páxinas que o compoñen!), penso que é a obra máis frouxa da autora de todas as que lin eu. Deume a impresión de que a trama era algo lenta por momentos e acabei bastante cansa das protagonistas porque me pareceron personaxes moi planas e con comportamentos moi predecibles, como se apenas evolucionasen ao longo da historia e dos anos que pasan por elas. Houbo momentos en que sentín verdadeiro fastío porque era ler os mesmos comportamentos autodestrutivos unha e outra e outra vez. Polo tanto, aínda que na súa globalidade gustoume, non sería unha obra que recomendase para iniciarse con esta autora, porque penso que non lle fai honra ao resto da súa produción.

[CAS] Creo que si algo compartimos sin ninguna duda mi abuela y yo es nuestra fascinación por la escrita de Julia Navarro. Me inicié en su obra allá por el 2010 con Dime quién soy y recuerdo mi obsesión en aquel momento por dedicarle cualquier minuto que tuviese libre a esa historia. Ya van unos cuantos libros más desde aquella, pero la verdade es que ahora hacía años que no sacaba tempo para leerme uno de sus "ladrillos".
Tú no matarás nos habla de la guerra, de venganza, culpa, aspiraciones y amor. Comienza en plena posguerra española y va avanzando en el tiempo hasta que acaba el franquismo. Aunque la ubicación principal va cambiando a lo largo de la trama, tendremos el estado español siempre de telón de fondo, puesto que es la tierra natal de los personajes protagonistas: Fernando, Catalina y Eulogio.
Reconozco que, a pesar de que me gustó (¡si no no hubiese leído las casi 1000 páginas que lo componen!), pienso que es la obra más floja de la autora de todas las que leí yo. Me dió la impresión de que la trama era algo lenta por momentos y acabé bastante cansada de las protagonistas porque me parecieron personajes muy planos y con comportamientos muy predecibles, como si apenas evolucionasen a lo largo de la historia y de los años que pasan por ellas. Hubo momentos en que sentí verdadero hastío porque era leer los mismos comportamientos autodestructivos una y otra y otra vez. Por lo tanto, aunque en su globalidad me gustó, no sería una obra que recomendase para iniciarse con esta autora, porque pienso que no le hace honor al resto de su producción.

Comentar  Me gusta         20



Comprar este libro en papel, epub, pdf en

Amazon ESAgapeaCasa del libro
Apreciaron esta crítica ()(2)ver más