Tantos años de silencio de Francisco Castro Veloso
Alí dentro só habita o medo. Son medo. Non é que o teñan. Son. Medo en ollos medio pechados feitos vaíñas polas mazaduras e que por sorte non lles permiten ver esa realidade pesada e escura, pesadísima coma bloque de granito tremendamente insoportable sobre aquelas costas rotas. Medo nas caras, que intentan non expresar, non dar a entender, non manifestarse. E a mellor actitude se se quere seguir vivo. Tragar. Aceptar. Obedecer.
|