InicioMis librosAñadir libros
Descubrir
LibrosAutoresLectoresCríticasCitasListasTest
>

Crítica de Beavazquez_


Beavazquez_
28 March 2023
[GAL] Xa había tempo que quería ler "Los Versos Satánicos", pero despois do atentado sufrido por Rushdie o ano pasado, sabía que tiña que facelo máis cedo ca tarde.
Neste libro vemos a historia de Gibreel Farishta e Saladin Chamcha, dous actores indios que milagrosamente sobreviven ao accidente sufrido polo avión no que viaxaban. Mais as súas vidas non volven ser as mesmas despois do accidente, pois Saladin adquire aspecto de besta e Gibreel unha auréola divina. O primeiro representaría ao Shaitán (similar ao demo cristiá) e o segundo ao arcanxo Gabriel. Ademais, no medio da súa historia o autor vainos contando outras historias que tamén fan guiños á relixión musulmá e vai enleándoas entre elas, chegando a un punto no que xa non sabes en que parte da historia estás.
Unha vez lido, debo dicir que por unha parte comprendo as críticas recibidas polo autor, xa que pon en interrogante certos aspectos da relixión musulmá e mostra unhas personaxes que se salen moito dos límites marcados por dita relixión, ademais de criticar outros aspectos como o racismo. Pero por outra parte, como a min todas as relixións me parecen moi criticables e estou abertamente en contra delas, paréceme excesivo que se tilde de ser tan insultante como aparentemente sucede. Penso en que me parecería se a crítica fose á relixión coa que eu me criei e a miña opinión non cambia. E dende logo, sobre as ameazas de morte ao autor creo que non é preciso nin que me pronuncie: fose insultante cara a relixión ou non están totalmente fóra de lugar.
Pasoume con esta lectura o que me soe pasar cando leo algo ubicado nun lugar moi alleo a min: perdín moitas veces o fío. Os nomes totalmente decoñecidos, as ubicacións, as referencias constantes a unha relixión coa que habitualmente non estou en contacto... fixeron que a lectura se me fixese por momentos lenta e pesada. Tiña que esforzarme demasiado para non perderme e iso fai que non goce do que estou lendo.
Pero de aquí saco unha aprendizaxe: teño que saír máis da miña zona de confort e aprender que hai literatura máis alá de Europa e EEUU. E, ademais, quizais o realismo máxico non é un estilo para min, porque xa non é a primeira vez que remato un libro deste estilo con esta sensación de confusión e saturación mental.

[CAS] Ya hacía tiempo que quería leer "Los Versos Satánicos", pero después del atentado sufrido por Rushdie el año pasado, sabía que tenía que hacerlo máis pronto que tarde.
En este libro vemos la historia de Gibreel Farishta y Saladin Chamcha, dos actores indios que milagrosamente sobreviven al accidente sufrido por el avión en el que viajaban. Pero sus vidas no vuelven a ser las mismas después del accidente, pues Saladin adquiere aspecto de bestia y Gibreel una aureola divina. El primero representaría al Shaitán (similar al demonio cristiano) y el segundo al arcángel Gabriel. Además, en medio de su historia el autor nos va contando otras historias que también hacen guiños a la religión musulmana y va enredándolas entre ellas, llegando a un punto en el que ya no sabes en que parte de la historia estás.
Una vez leído, debo decir que por una parte comprendo las críticas recibidas por el autor, ya que pone en interrogante ciertos aspectos de la religión musulmana y muestra unos personajes que se salen mucho de los límites marcados por dicha religión, además de criticar otros aspectos como el racismo. Pero por otra parte, como a mí todas las religiones me parecen muy criticables y estoy abiertamente en contra de ellas, me parece excesivo que se tilde de ser tan insultante como aparentemente sucede. Pienso en qué me parecería si la crítica fuese a la religión con la que yo me crié y mi opinión no cambia. Y desde luego, sobre las amenazas de muerte al autor creo que no es preciso ni que me pronuncie: fuese insultante hacia la religión o no están totalmente fuera de lugar.
Me pasó con esta lectura lo que me suele pasar cuando leo algo ubicado en un lugar muy ajeno a mí: perdí muchas veces el hilo. Los nombres totalmente deconocidos, las ubicaciones, las referencias constantes a una religión con la que habitualmente no estoy en contacto... hicieron que la lectura se me hiciese por momentos lenta y pesada. Tenía que esforzarme demasiado para no perderme y eso hace que no disfrute de lo que estoy leyendo.
Pero de aquí saco un aprendizaje: tengo que salir más de mi zona de confort y aprender que hay literatura más allá de Europa y EEUU. Y, además, quizás el realismo mágico no es un estilo para mí, porque ya no es la primera vez que acabo un libro de este estilo con esta sensación de confusión y saturación mental.
Comentar  Me gusta         00



Comprar este libro en papel, epub, pdf en

Amazon ESAgapeaCasa del libro