Solo nosotros: Una conversación estadounidense

&#xNaNClaudia Rankine, profesora, poeta, ensaista e dramaturga naceu en Jamaica no ano 1947. Actualmente é docente de escritura creativa na Universidade de Nueva York.
En Solo nosotros, Rankine atravesa  espacios liminais, esos lugares onde estás sin estar nunca de todo; a escola, unha sala de teatro, un aeroporto, unha cea, unha consulta médica..nas que indaga sobre as consecuencias estruturais da supremacía blanca, o privilexio masculino blanco, así como a cultura da blanquitude. O resultado? unha obra persoal e por suposto política, a través das relacións interpersoais, de como nos relacionamos.
Porque cando falamos de estrutura ou sistema non estamos falando de nada abstracto, senon de persoas que ocupan lugares e fan cousas que acaban en actos racistas.

Coa audacia de  interpelarnos e invítarnos á reflexión conxunta, Claudia utiliza textos, estudos e investigacións, fotografías, tweets interreacionados entre o que ela pensa. A autora non soamente amosa a súa perspectiva, tamén realiza un xogo de roles para poder comprender a inactividade-pasividade, a indiferencia das persoas blancas. 
"La incomprensión por parte de la blanquitud de lo que es conocido es una inversión a ti a en no querer saber, si saber implica tomar en cuenta las vidas de la gente de color"


Nesta conversa, Rankine levoume a pensar de novo nese elefante na sala de estar, que lía fai uns días na obra de Dávila. Todo o mundo sabe que está ahí pero ninguén fala do tema. A supremacía blanca, a cultura da blanquitude tamén pasa como ese elefante na sala de estar.
.
Eres consciente da túa blanquitude?
Sabes que tes privilexios?
Recoñeces a cultura da blanquitude como sistema de dominio?