 |
Hasta luego, futuro conta a historia de Rawiya; unha nena de 12 anos intrépida e vital que a raíz do asesinato da súa mellor amiga, decide escribir nun diario o que supón vivir baixo o réxime dos territorios ocupados en Palestina. Pero non se fala solo de violencia, ocupación e apartheid ; tamén de costumes, relacións familiares e moita comida. O que daría por probar un trozo de knafeh... . . "Escribir también es resistir" cóntanos Rawiya. Toda historia non contada é susceptible de caer no olvido, por iso, despois de presenciar a morte de Nadya, Rawiya comeza a escribir un diario durante 6 meses, ate o seu 13 cumpleanos. . . Laura Urcelay - autora desta maravillosa novela autoeditada- a través dun proxecto de cooperación viaxa a Cisjordania para desenvolver un programa psicoeducativo. Foi a necesidade de contar as súas vivencias o que a levou a escribir- a través dun estilo narrativo descritivo - esta historia de resistencia da ocupación militar e colonial por parte de Israel , de resiliencia, duelo, memoria e de transformación persoal. . "¿Qué habría escrito yo sin el asesinato de mi mejor amiga? Probablemente nada. Su muerte ha transformado mi vida y, aunque me duela decirlo, me gusta en lo que se ha convertido. " . Gracias Laura, por permitirnos conocer a Rawiya e abrir a porta da súa casa. |
>
