Pollo con ciruelas era o que me faltaba por leer de Satrapi. Onte comentaba que a pesar de desconcertarme nalgunha parte da historia (as veces evádome do contexto histórico-social do momento), xa que a autora pertence ao Colectivo de historiadoras de cómic contra o sexismo, é todo sorpresa. Desto que dis 'ahhh mira porqué era esto' e quédaseche unha cara de sonrisa parva irrecoñecible. Aquí Marjane remóntase ao Teherán 1958 e vainos contando os últimos días de vida de Náser Alí Jan, quen decide deixarse morrer tras a rutura do seu instrumento musical, un único e irremplazable 'tar'. Quenes leerades as obras de Satrapi xa coñecedes a súa maneira de plasmar as vivencias, sempre tan fabulosas e cunhas ilustracións moi persoais. |