InicioMis librosAñadir libros
Descubrir
LibrosAutoresLectoresCríticasCitasListasTest
>

Crítica de Beavazquez_


Beavazquez_
01 February 2024
[GAL] Cando digo que Hoja de Lata sempre é un acerto dígoo por algo. E é que a día de hoxe non lin un só libro desta editorial que non me alucinase.

Nesta obra, Violaine Huisman fálanos da súa nai: Catherine. Unha muller extravagante, con moito carácter, cunha vida que non foi nada sinxela, impulsiva. Pero que adoraba ás súas fillas aínda que tivese unha maneira un pouco peculiar de demostrarllo.

O libro divídese en 3 partes: na primeira Violaine cóntanos como foi a súa infancia e adolescencia convivindo coa súa nai; na segunda céntrase na propia historia vital de Catherine e sobre a última non vos falo, porque sería facer un destripe considerable.

Fascinoume o amor real que Violaine e Elsa (a súa irmá) senten pola súa nai, posto que aínda que as adoraba digamos que non lles facilitou moito a vida.

Resúltame complexo falarvos da historia de Catherine sen arruinarvos a lectura, xa que creo que o mellor é entrar no libro sabendo o menos posible e ir sorprendéndose a medida que Violaine vai contando anécdotas. Simplemente podo dicirvos que houbo momentos (moitos) en que pensei que era imposible liala máis e unhas páxinas despois: sorpresa, si era posible! Con Catherine sempre era posible.

[CAS] Cuando digo que Hoja de Lata siempre es un acierto lo digo por algo. Y es que a día de hoy no leí un solo libro de esta editorial que no me alucinase.

En esta obra, Violaine Huisman nos habla de su madre: Catherine. Una mujer extravagante, con mucho carácter, con una vida que no fue nada fácil, impulsiva. Pero que adoraba a sus hijas aunque tuviese una manera un pouco peculiar de demostrárselo.

El libro se divide en 3 partes: en la primera Violaine nos cuenta cómo fue su infancia y adolescencia conviviendo con su madre; en la segunda se centra en la propia historia vital de Catherine y sobre la última no os hablo, porque sería hacer un destripe considerable.

Me fascinó el amor real que Violaine y Elsa (su hermana) seinten por su madre, puesto que aunque las adoraba digamos que no les facilitó mucho la vida.

Me resulta complejo hablaros de la historia de Catherine sin arruinaros la lectura, ya que creo que lo mellor es entrar en lo libro sabiendo lo menos posible e ir sorprendiéndose a medida que Violaine va contando anécdotas. Simplemente puodo deciros que hubo momentos (muchos) en que pensé que era imposible liarla más y unas páginas después: ¡sorpresa, sí era posible! Con Catherine siempre era posible.
Comentar  Me gusta         20



Comprar este libro en papel, epub, pdf en

Amazon ESAgapeaCasa del libro
Apreciaron esta crítica ()(2)ver más