InicioMis librosAñadir libros
Descubrir
LibrosAutoresLectoresCríticasCitasListasTest
Críticas sobre La dependienta (125)
Ordenar por :   Fecha   Los más apreciados  



Añadir crítica
Lesulleresdellegir
 22 September 2022
"Esta es la única manera que tengo de ser una persona normal". Keiko Furukura hace 20 años que trabaja como dependienta a tiempo parcial en una tienda 24 horas. Antes de mudarse en Tokyo, su familia y amigos creían que no era como los otros, mientras que ella sentía que no encajaba en aquella sociedad. Años después, con 36, se da cuenta que toda su vida gira entorno el manual de conducta de aquella tienda, donde todo el mundo desarrolla una serie de acciones mecánicas que se repiten día tras día. 'La dependienta' de la autora japonesa Sayaka Murata fue la última lectura del #marzoasiático y, a pesar de que ya hace casi un mes que lo terminé, no sé muy bien que decir. Es uno de aquellos libros que se leen solos, no solo porque es cortito, sino por la pluma ágil e intensa de la autora, que nos hace cómplices del crecimiento de la protagonista.

Murata pone la mirada sobre la presión social y los cánones que marca el sistema, por eso, pese a que en algunos momentos ciertos personajes me han sacado de mis casillas, la protagonista me ha hecho empatizar con ella. A pesar de que el tema puede parecer duro, esta es una lectura perfecta para iniciarse en la literatura asiática. Prometo que os hará sonreír!

Con esta novela, el 2016 Murata ganó el prestigioso premio Akutagawa y fué nombrada mujer del año por Vogue Japón.
Enlace: https://www.instagram.com/p/..
+ Leer más
Comentar  Me gusta         40
carlotenia
 23 April 2022
En esta novela vamos a conocer a Keiko, una mujer de 36 años que comenzó cuando estaba en la Universidad a trabajar en una Konbini, los típicos supermercados pequeños que abren 24 horas en Japón y que se han ido diseminando en Occidente traídos por ellos mismos y que nos salvan de tantos imprevistos. Aquí también preparar algo de comidad, lo tienen todo super organizado y con muchas promociones que hay que vender y saber lo que busca cada cliente en el momento, el trato es excepcional, con muchas normas de educación, actuación y atención, que dictan un manual. Bien sabe la autora de estas tiendas, y su microcosmos, porque trabajó también en una kobini, de ahí nace el germén de la novela, ya que como ella misma nos dice, “compartí con la protagonista la sensación de que todos hablaban de mí por trabajar en una tienda a tiempo parcial y por mi modo de vida”.

Keiko no ha sido una niña como las demás, ha tenido otros pensamientos y manera de razonar; al principio de la novela vamos a conocer un par de episodios que nos dejan un poco a cuadros. Es por eso que sus padres siempre le han insistido en que "sea normal, no abra la boca ni actúe como es ella y sea como el resto de la sociedad". Se lo han inculcado de tal manera, que cuando entra a trabajar en una Konbini y todo está tan estructurado y sólo tiene que seguir el guión establecido en el manual, ve lo fácil que resulta conseguir esconder su personalidad y mostrar a la sociedad, con una máscara, lo que esperan de ella. No en vano intenta aprender incluso los acentos de las mujeres que trabajan con ella, se fija en sus ropas y apunta las tiendas y marcas para comprar algo de esas tiendas, en otro color o corte, como manera de integrarse, de ser una más, que al final es una más del montón, por eso en esta historia se reevindica la individualidad, la personalidad propia, el carácter de cada uno, destacar sin ser igual que los demás, porque no puedas, o porque no te apetezca simplemente.

La autora se ha sacado de la manga con una maestría genial, una crítica a esa sociedad japonesa que impone a las mujeres un papel del que no te puedes salir: tienes que ser buena madre y buena esposa, y como no sea así, serás una rara, no te entenderán, incluso serás discriminada, pero lo peor es que esta presión la ejercen amigos, familia y todo tu alrededor. Me parece increíble. Me he pasado media lectura indignada con el trato que recibía la protagonista, que no hacía daño a nadie. Os explico que el trabajo que ella tiene es como un trabajo típico de estudiantes, por horas y tal, algo que haces como puente entre los estudios y el trabajo estable de tu vida. ¿Qué pasó? Que ella se sintió tan agusto en su konbini, fluía tanto, se hizo una con la tienda, que quiso seguir allí. ¿Qué problema hay? ¿Por qué la tenían que juzgar? Todo el mundo se sorprendía, las pocas veces que quedaba con amigas y demás tenía que aguantar un interrogatorio, juzgándola y comparándose con ella destacando todo lo que habían conseguido ellas y lo que le quedaba por conseguir a ella... Pero no pensaban que quizás Keiko, con su vida "imperfecta" para ellas, era más feliz que ellas. Me daba rabia y pena a la vez que tuviera que buscar excusas para justificarse, explicando que no buscaba un trabajo "real" porque tenía problemas de salud, que tenía entrevistas cuando no era así... Porque durante la lectura vamos a ir asistiendo a los pensamientos de la protagonista y como se encuentra confundida porque realmente la hacen creer que no encaja en la sociedad, que ningún hombre la va a tener en cuenta como futura esposa por su trabajo, tanto que intenta hacer cosas que realmente no siente para ser como las demás. Pero es que no está en su espíritu ser como las demás.

Por no hablar del momento pareja... Otra cosa en la que constantemente es cuestionada. Porque claro, a su edad, tendría que tener pareja e hijos. Por eso la gente que la rodea incluso duda de su sexualidad. Y me encanta que a Keiko le traiga sin cuidado el sexo con cualquier persona. Pero una vez más intenta hacer algo por acallar todas esas dudas que planean sobre ella, y ahí entrará en juego Shiraha, un inadaptado más, que entra a la konbini a trabajar, aunque dura lo justo por ciertas circunstancias. Entonces habrá un encuentro que acabará de la manera más surrealista posible, con escenas más surrealistas aún. Tengo que reconocer que hay muchos momentos en los que me he reído porque era como la típica película de líos y malentendidos... Pero me volvió la rabia cuando en un encuentro de Keiko con su hermana le dice que mejor un marido que te engaña a no tener marido... Ya veis las perlitas que tiene que aguantar la protagonista.

Tengo que hablar del final, y es que me ha parecido encantador, Keiko rechazará toda norma y volverá a su esencia, porque se dará cuenta de que no tiene que vivir para los demás sino para ella misma. Cuando acabas el libro, lo haces con una sonrisa, orgullosa de la protagonista, y en silencio, le das tu enhorabuena 😊

Estructuralmente es una novela de tan sólo 162 páginas, sin capítulos, cuya estructura es la historia, contada por la protagonista, todo seguido. Esto en principio puede chocarnos, pero cuando nos zambullimos en la historia de Keiko, todo fluye con naturalidad, con una narración ágil y sencilla, que te atrapa y te interesa, y por eso es un libro que se presta a ser leído en una tarde perfectamente.

En resumen, La Dependienta es una obra con un tranfondo social maravilloso, que daría mucho juego para leerla en los Institutos, abriendo la veda a un debate que tenemos a nuestro alrededor, no hace falta irse hasta Japón. Porque todo somos juzgados y juzgamos a los demás, especialmente a las mujeres, por muchas cosas: trabajo, decisión de tener o no tener hijos, poner el trabajo delante de la familia, esa mochila y esa carga que no nos quitamos de encima. Una historia en la que empatizaremos perfectamente con la protagonista, y apoyaremos esa crítica a esa gente que constantemente está juzgando y haciendo de menos a los demás porque según ellos llevan una vida mediocre o sin sentido porque creen que no tienen aspiraciones. ¿No han pensado que quizás las aspiraciones de ciertas personas son vivir felices de la manera que ellos se sienten cómodos sin seguir las normas impuestas por la sociedad? Hay que darle una vuelta!
Enlace: https://losauguriosdelaluna...
+ Leer más
Comentar  Me gusta         40
sandey
 16 March 2020
Es otro de los libros que leo para mi #marzoasiático 2020, puede parecer un libro sencillo y sin mucha profundidad por lo que cuenta, nada más lejos de la realidad, hay que encontrarle el transfondo, la crítica brutal que hace a la sociedad y a los estereotipos que están inculcados en la sociedad, en algún caso puede ser extrapolable no solo a esa sociedad sino a la nuestra como en el caso de la maternidad.
Comentar  Me gusta         40
lectoraaburrida
 02 June 2019
Estudia. Busca trabajo. Asciende. Busca novio. Cásate. Ten hijos. Relaciónate con los padres de otros niños. No te niegues a estar en un grupo de WhatsApp, NO TE SALGAS DE UN GRUPO DE WHATSAPP ...y así podría seguir...
Un libro que nos muestra cómo se nos presiona para que imitemos la dirección de la masa. Si nos salimos del camino que se espera que sigamos o nos negamos a conducir nuestra vida por esa senda preconcebida, ya somos unos parias... No somos normales.
Me ha gustado mucho el libro y salvando las distancias, me he sentido muy identificada con la protagonista; soy una persona que ha sufrido las consecuencias de no querer pertenecer a grupos de WhatsApp del colegio 😂.
"Aunque digan que la sociedad actual es individualista, quienes no se esfuerzan por establecer algún vínculo con la comunidad reciben toda clase de presiones y coacciones hasta que, al final, se les expulsa."
Comentar  Me gusta         40
Cristinalb
 02 April 2024
Sinceramente, esta es una historia bastante triste. Aunque, al haber sido escrita por una autora asiática, que siempre lo narran todo de una manera más fría, no lo hace tan duro como podría haber sido.

Por desgracia, lo que sufre y lo que le sucede a la protagonista, es algo que todas las personas vivimos hoy en día. No entiendo porqué los humanos sentimos la necesidad de meternos siempre en la vida de los demás cuando no sabemos ni poner solución a lo que sucede en la nuestra.

A pesar de su corta longitud, he vivido momentos de mucha frustración con su lectura.

Me quedo con el mensaje de que todos somos diferentes y no podemos, ni queremos, hacer lo mismo que los demás y que eso está bien, que no pasa nada por no amoldarnos a los roles o patrones impuestos para las personas de nuestra edad o sexo.
Comentar  Me gusta         30
Lorelupin0307
 05 March 2024
Este libro desde cuándo quería leerlo, me llamaba la atención que tratara de una persona que trabaja en una Konbini, (un Oxxo) y nos cuenta a través de eso mucho del pensamiento de la sociedad Japonesa.

Es que la sociedad es muy cerrada, el hecho de trabajar en un lugar así y ya haber terminado la universidad está muy mal visto, por qué eso es que no puedes o no eres digno de un gran trabajo, luego échenle que la protagonista que se llama Keiko, (me imaginaba una orca con traje de Oxxo, jajaja) (quien entendió, entendió) pero a parte ella sin casarse, sin hijos, como que la sociedad la tachaba de rara, desde pequeña ya que tiene una manera muy peculiar de pensar y de ser.

Un libro que me hizo pensar muchas cosas, como alguien se puede dejar llevar por lo que piensa la sociedad y eso no es ley, no es malo estar enojado o triste, no es malo el no casarse, no es malo no tener hijos, hay cosas que no por qué algunos digan se tienen que hacer.

El no hacerlas no te hacen más o menos mujer, creo que la gente solo habla por hablar y no se fijan en todas las implicaciones, lo siento pero ya quisiera que un hombre tuviera un bebé, haber si muy fregones, es que en verdad admito a mis tías, mamá, abuelas en ese sentido, es que hay mujeres que tienen o tenian hasta 10 hijos, eso es mucho.

Pero sin duda hubo una escena que me sorprendió mucho, cuando Keiko habla con su hermana y le dice que hay un hombre viviendo en su casa y la hermana se alegra por qué lo primero que piensa es que está en una relación y su hermana ya es "normal", yo me impacte por qué en vez de que le empiece a preguntar toda alarmada ¿Quién es? ¿De dónde es? ¿Cómo lo conoció? Digo puede estar con un abusador, asesino o algo y la hermana pensando en tonterías y que creo que sería lo de menos que debería de ver en ese momento, primero ver si su hermana está bien.

Cómo ven a pesar de que fue un audio libro que leí en audible y que es muy cortito, me dejó pensando y me sorprendió, por qué es lo primero asiático que leo que no sea manga, sin duda pensé que sería rara la forma de escribir se los japoneses y me costaría leerlos, pero no, fue todo lo contrario y me gustó, tanto que me dieron ganas de unirme al #MarzoAsiatico.

Ustedes igual dense la oportunidad, creo que este libro es muy bueno para reflexionar sobre esos estándares que muy tontamente pide la sociedad que no a fuerza se tienen que cumplir y que eso no es malo, es que creo que el ir contra la corriente no siempre es malo, creo que quien lo hace es alguien que ya pensó y no va como borrego igual que los demás y tiene su propio criterio.

Cómo les digo léanlo, vale la pena, es que siempre los libros que te hacen pensar valen mucho la pena, dense esa oportunidad.
+ Leer más
Comentar  Me gusta         30
gemysuslecturas
 25 May 2023
Lectura que me ha sorprendido ya que no tenía demasiadas esperanzas, no soy de este tipo de literatura ya que lo poco que he leído me dejaba fría y no entiendo esa supuesta profundidad que dicen que tiene...no sé ,cosa mía supongo, pero para mi sorpresa ha sido una grata lectura,entretenida,interesante y reveladora.
Novela sencilla,ligera y de fácil lectura, sincera y sin artificios,se lee de tirón.
La autora refleja bajo la visión de Keiko en primera persona, lo difícil que es encajar en una sociedad que exige reglas establecidas, esa visión generalizada de las expectativas que la sociedad espera sobre todo de las mujeres, solteras y de cierta edad.
keiko se siente juzgada, debe hacer lo "correcto" tratando de "curarse" para ser "normal", me parece un gran personaje con el que empatizar se hace fácil y como contrapunto el personaje masculino me ha sacado de quicio, ese que ve la paja en ojo ajeno y no la viga en el suyo propio...
Si bien es cierto que la novela te traslada a Japón y sus costumbres podría extrapolarse al resto del mundo.
Mi conclusión, una buena lectura que reclama el "Vive y deja vivir". Y que mas da ser raro o diferente, lo importante es ser feliz con lo que uno decida aunque no resulte fácil y dejar de juzgar lo que priari parece diferente.
Al fin y al cabo ¿Qué es "ser normal"?
+ Leer más
Comentar  Me gusta         30
Clarion
 14 May 2023
🤔 Seguramente moitas de nós nos sentimos bichos raros nalgún momento das nosas vidas. Por ter gustos diferentes aos dos demais, ou simplemente por non encaixar ao 100% nos roles que nos impón a sociedade.

📚 Neste libro, a protagonista Keiko Furukura, parece non encaixar con nada do establecido, ten 36 anos, segue solteira, nunca tivo parella nin desexo de tela, e segue a traballar por horas a tempo parcial nun “konbini” un supermercado 24h típico xaponés, no que soen traballar persoas mozas, estudantes etc por un tempo curto e limitado. Pero ela leva alí xa 18 anos, toda unha vida, e xa non sabe existir sen a tenda, o traballo é o seu refuxio, e o elemento que lle serve como manual de instrucións para vivir.

🔹 En ningún momento se fala de se a protagonista ten algún tipo de trastorno, pero pola información que se nos da todo parece apuntar a que si. Ten unha dificultade moi grande para relacionarse co seu entorno, carece totalmente de empatía , os comportamentos e emocións coas que se relaciona co resto de xente son por imitación, vai aprendendo que emocións debe representar en cada momento, e que tipo de comportamentos debe mostrar en cada situación para “parecer normal e encaixar”, como se fora unha obra de teatro.

🖊️A pesar do seu aspecto simple e sinxelo, esta curta novela, é unha crítica brutal a sociedade xaponesa, ao machismo, as imposicións sociais que afectan a homes e mulleres (sobre todo a estas últimas, como a maternidade, a vida en parella, prosperar nun traballo estable etc). A medida que avanza a historia vas observando como a sociedade inflúe gravemente nas decisión que Keiko vai tomando, decisións moi importantes que afectan totalmente a súa vida e ó seu futuro. Todo por verse sometida a continuos xuízos de moral e a que todo o seu entorno xulgue o seu xeito de vivir.

💜A medida que deixei repousar a novela, ségueme a facer reflexionar sobre a propia realidade, e como moitas veces nos vemos influenciados polo entorno e pola presión social. Polo que a pesares da aparente sinxeleza do libro e do relato (e sobre todo do bizarro que é nalgunhas cousas), é unha lectura que acaba deixándoche pouso.
+ Leer más
Comentar  Me gusta         32
rocilectora
 05 January 2023
No creo que fuera la intención de la autora que reconociéramos en el personaje protagonista ninguna patología ni trastorno concretos. Pero durante la lectura vamos viendo que Keiko claramente no es una persona estándar. Y como la sociedad es tan cabezota, no pasa un día sin que algo haga que ella lo perciba. En ese proceso de adaptación a la situación busca seguridades, hace cosas que sabe que “encajan” para contentar a su entorno.
He leído reseñas en las que se ha querido ver cierto tono hilarante en este texto. Yo no lo he percibido, la verdad. Quizá porque la realidad de la diferencia no me es ajena. Creo que en esta novela se pueden ver reflejadas muchas personas que, por sus capacidades, su forma de ser, sus objetivos o sus patologías, tienen dificultades para ser lo que la sociedad quiere que sean. Es una reflexión sobre los estereotipos, lo que es normal y lo que no, y de lo que perdemos al tratar de serlo. A mí, personalmente me ha encantado. Creo que es muy recomendable.
Comentar  Me gusta         32
Laslecturasdeva
 05 August 2022
Es la primera novela que leo de la escritora y mi primera incursión en la literatura japonesa.

Es una historia corriente, del día a día, pero a la vez intimista, introspectiva.
Una trama corta, que se desarrolla despacio, en la que parece que no sucede nada y sin embargo, si te adentras en leer entre líneas es una crítica social al comportamiento de la sociedad en general, y de la nipona en particular.
Una crítica de roles sociales, estatus, del papel de la mujer, qué se espera de cada uno de nosotros.

Muestra la hipocresía y sensacionalismo, el materialismo y la búsqueda del bienestar.
Comentar  Me gusta         32


Comprar este libro en papel, epub, pdf en

Amazon ESAgapeaCasa del libro





Test Ver más

¿Autor o autora?

La edad de la inocencia

autor
autora

14 preguntas
71 lectores participarón
Crear un test sobre este libro