Un elefante na sala de estar

Un aloumiño da persona que máis te quere do mundo non pode facer que a túa vida se encha de novo de esperanza. Un agarimo doce tampouco fai que te esquezas de que o significado da existencia non ten sentido.

Un elefante na sala de estar é un relato coral onde unha familia relata a pérdida por un suicidio. A partires de capítulos cortos e cheos de signos chegan ao lector para comunicarlles como se pode pasar o dó ao perder a unha persona que pensabas que ía seguir respirando ao teu carón.

Non é sinxelo entender porqué alguén decide irse, e máis se ten unha familia que o rodea ou unha vida que aparentemente está ben. Visto dende fóra todo parece máis bonito sempre. No libro atopamos un relato que che encolle o corazón e que fai imposible non poñerse na pel de cada un dos personaxes, a persona que xa non está é debuxada con faciliadade polas anéctodas que os que a rodearon teñen, iso fai que sexa máis real e tanxible o sentimento que os acompaña. Porque todos temos un algúen que xa non está, por unhas circunstancias ou outras.

Ler a Berta Dávila pra min sempre significa un exercicio de profundidade, de navegan en min mesma para saber o que esas páxinas poden denotar no meu interior. É unha autora que fai que te abras ao mundo que agochamos todos dentro.

Unha persona é o que representa, pero tamén todos esos recordos que teñen dela cando xa non está, polo tanto, sempre queda viva.