InicioMis librosAñadir libros
Descubrir
LibrosAutoresLectoresCríticasCitasListasTest
ISBN : 8411100308
136 páginas
Editorial: Edicións Xerais (01/01/2021)

Calificación promedio : 4.5/5 (sobre 7 calificaciones)
Resumen:
Cinco anos despois de ser nai, a protagonista desta novela atópase inesperadamente na disxuntiva de decidir se quere volver selo ou non. O recordo doloroso do primeiro ano de crianza do seu fillo devólvelle un reflexo da experiencia que non resulta doado encaixar, atravesado pola culpa e o arrepentimento. Desde o relato das derradeiras semanas do ano, onde as reunións familiares se mesturan con acontecementos repentinos, a narradora fálanos da familia e da parella, ... >Voir plus
Comprar este libro en papel, epub, pdf en

Amazon ESAgapeaCasa del libro
Críticas, Reseñas y Opiniones (3) Añadir una crítica
MayteRatitadebiblio
 12 January 2024
¡Cuánto he tardado en leer a mi querida @berta_davila y qué grave error! Una autora que sabe condensar como nadie el dolor físico y el emocional y transmitir la belleza de lo cotidiano y lo humano a través de novelas brevísimas cargadas de intensidad. Hoy he querido reseñar juntas estas tres brillantes historias que para mí forman un todo interconectado, donde nos abre su corazón en una ficción con fuerte trasfondo biográfico que abarca temas tan profundos como la enfermedad mental, el duelo, la propia identidad o la depresión postparto. Y es que leer a Berta es como tomarse de golpe un expreso intenso y lleno de aroma que activa todo tu ser.

A través de una narrativa y un estilo sumamente lírico, delicado y refinado, las palabras se colman de belleza, las frases se tornan máximas y lo leído se transforma en parte propia. Berta nos deja atisbar en su alma confrontándola tal que un espejo contra nosotros mismos.

Con Carrusel, Premio de la Crítica de narrativa gallega en 2019 y que encontraréis también en castellano de la mano de @editorialbarret, se adentra en el mundo del duelo y la enfermedad mental; Illa decepción, sólo disponible en gallego, ahonda, con el trasfondo de un mundo caótico en plena pandemia, en las raíces y orígenes propios; y en Os seres queridos, disponible en castellano con @eddestino, me ha terminado por enamorar tratando con suma delicadeza un tema que me ha tocado tan de cerca como es la depresión postparto y la maternidad real y culpable.

No busquéis acción, trama o historia en estas novelas, sino tan solo sentir. Leer a Berta es una explosión de sentimientos narrados con una delicadeza que te roza como una pluma. A Berta se la lee con el corazón abierto, expuesto a cualquier rasguño en forma de frase. Pero leer a Berta es a la vez una terapia, un aprendizaje, es vernos a nosotros mismos, reconocernos, comprendernos y avanzar en busca de la felicidad. Y es que la vida en el fondo, no es más que un carrusel que gira sin parar.
+ Leer más
Comentar  Me gusta         10
Beavazquez_
 03 May 2023
[GAL] Hai días que rematei "Os seres queridos" de Berta Dávila e non sei como enfrontarme a esta reseña.
Que libro tan fermoso a pesar de narrar un feito que para nada o é.
É a miña primeira achega a esta autora e xa sei que se vai converter nunha das miñas favoritas da nosa literatura. Que escrita tan poética ten Berta!
Nesta obra nárranos, uns anos despois de ser nai, como se enfronta á decisión de se quere volver a selo ou non. E ao longo da narración ímonos atopando con algúns dos seus seres queridos e como estes influíron (e inflúen) no que Berta é.
Penso que nunca marquei tantas páxinas nunha novela tan curtiña (non chega ás 150 páxinas). Pero é que é imposible ler este libro sen ter os sentimentos a flor de pel. Sexas nai ou non. Queiras selo ou non.


[CAS] Hace días que acabé "Os seres queridos" de Berta Dávila y no sé cómo enfrentarme a esta reseña.
Qué libro tan hermoso a pesar de narrar un hecho que para nada lo es.
Es mi primer acercamiento a esta autora y ya sé que se va a convertir en una de mis favoritas de la literatura gallega. ¡Qué escritura tan poética tiene Berta!
En esta obra nos narra, unos años después de ser madre, cómo se enfrenta a la decisión de si quiere volver a serlo o no. Y a lo largo de la narración nos vamos encontrando con algunos de sus seres queridos y cómo estos influyeron (e influyen) en lo que Berta es.
Pienso que nunca marqué tantas páginas en una novela tan cortita (no llega a las 150 páxinas). Pero es que es imposible leer este libro sin tener los sentimientos a flor de piel. Seas madre o no. Quieras serlo o no.
+ Leer más
Comentar  Me gusta         20
Iriagi
 15 November 2022
Cada vez Berta Dávila é parte imprescindible da miña biblioteca persoal. Despois de Un elefante na sala de estar, sigo con Os seres queridos donde lle da un novo valor ao que significa ser nai ou a ese "amor maternal" que se supón debemos sentir polo feito de selo, facendo un percorrido por todas as súas aristas.
Moito se fala sobre as nais pero pouco se conta en primeira persoa; do que sentimos, de como trascendemos, de como permuta a nosa identidade, de como transitamos por ese loito que é deixar de ser unha para ser outra. Porque do pouco ou nada que se durme, do cansancio, do hastío de coidar un bebé vintecatro-sete fálase en calquera conversa informal, pero, entre ti e mais eu, a cantas nais lle preguntaste si seguía sendo a mesma?
.
Parte diso está aquí, nesta fermosa novela lírica, sutil e sosegada cuxos temas principais son a depresión postparto e o ab*orto, aínda que tamén o son as relacións e os vínculos.
É unha obra excelente, diso non teño duda, Dávila é moi agradable na escrita. Pero sinto o mismo que cando lin Carrusel, necesitaba algo mais crudo, unha bofetada na cara. Necesitaba del un libro que me deixase emocionalmente pensando durante días.
De todas maneiras, agradecida estou coa autora por falar da maternidade, algo que precisa con urxencia a literatura galega.
Se eres nai e nalgún momento tiveste ou tes unha crise de identidade, tranquila, hai silencios, pero non estás soa.
.
Remato este relato e tópome cun artigo que comparte a asociación PETRA denunciando o tabú que sigue existindo arredor da depresión durante o puerperio. O titular é estremecedor : El tabú de la depresión posparto: "Llegué a tener pensamientos suicidas todos los días de la semana
+ Leer más
Comentar  Me gusta         00
Citas y frases (2) Añadir cita
Beavazquez_Beavazquez_17 April 2023
Se tivese que dicir unha soa cousa sobre a xente que aparece nos meus libros, non escollería falar dos personaxes, senón das amigas que os sosteñen. As súas lecturas discretas, as súas marcas provisionais sobre os manuscritos, eran antes invisibles. Agora déxoas quedar, quero evidencialas, darlles o lugar que merecen, que é o dos condutos, o das caixas da instalación eléctrica, o da cartelaría eventual. Entran e saen do relato sen facer ruído, dentro del non representan case nada, coma os cables dun edificio no debuxo dun edificio. Pero os cables conducen a luz ata as casas e as amigas fan algo parecido dentro das novelas.
+ Lire la suite
Comentar  Me gusta         10
IriagiIriagi15 November 2022
Unha nai recente é unha muller de loito por esoutra muller que deixa atrás. Ese loito nunca se acompaña, vístese de festa, enféitase con vestidos novos e roupa pequena ateigada de lazos de satén. Ningunha outra mudanza esixe tanto a cambio nin, sobre todo, tanto silencio"
Comentar  Me gusta         00
Libros más populares de la semana Ver más
Comprar este libro en papel, epub, pdf en

Amazon ESAgapeaCasa del libro





Test Ver más

Del libro a la gran pantalla

¿En qué año realizó Kubrick la adaptación de "Lolita" de Vladimir Navokov?

1967
1970
1962
1965

9 preguntas
62 lectores participarón
Crear un test sobre este libro